Güneşi Gördüm

Paylas

Biz Türk milleti olarak ağlatan filmlere bayılırız , bkz: Babam ve Oğlum. Ancak bu filme ağlatıyor dersem eksik söylemiş olurum, resmen insanın yüreğinden bir parça kopartıyor,dahası gözünü açıyor.Biz burada sıcacık odamızda oturur, yatağımıza yatar ve hayatın zorlukları konusunda ahkam keserken, yurdumuzun bir başka ucunda neler olup bitiyor, insanlar neler yaşıyor..

Bu filmi izledikten sonra eminim Kürt sorununa ve PKK olayına karşı bakış açınız değişecek, orada yaşananlar sizi daha çok alakadar etmeye başlayacak ve bu olayı başlatanlara ve sürdürenlere tekrar tekrar lanet edeceksiniz..

Bu arada film o kadar çok konuda ders veriyor ki , açıkçası ben saymakta zorlandım.Dokundurmadık nokta bırakmamış Mahzun..

Filmi yazan yöneten:Mahzun Kırmızıgül

Oyuncular:

Mahzun Kırmızıgül

Sarp Apak

Buğra Gülsoy

Demet Evgar

Ali Sürmeli

Altan Erkekli

Hikayesi ise şu şekilde:

" Mayınların arasında, doğuda bir sınır köyü...

25 yıldır iki tarafın arasında kalan çaresiz insanlar...

Zorunlu göç uygulaması nedeniyle doğup büyüdükleri topraklardan, köklerinden ayrılmak zorunda kalan Altun aileleri, köklerinden koparak bir bilinmeze doğru yola çıkarlar.

Davut Altun, ailesiyle birlikte kaçak yollardan da olsa en kısa zamanda Norveç'e gitmeyi istemektedir. Haydar Altun ve ailesi içinse göç yolu İstanbul'a doğrudur...

Yolculuk başlamıştır...

Bitmek bilmez fırtınalardan geçip gelmiş, yollarını kaybetmiş, çaresizce bir çıkış arayan insanların, kendi güneşinden koparılmış ve geleceğin bilinmezliğinde kaybolmuş çocukların, bir göçün hikayesidir...

Her türlü ayrımcılığa ve ötekileştirmeye karşı duran, savaşın, kavganın, kendine benzemeyeni hor görmenin sorunun ta kendisi olduğunu söyleyen bu filmde anlatılan: hepimizin, memleketimizin, Türkiye'nin hikayesidir..."

Kanımca filmi ,bir sahnede Ali Sürmeli'nin okuduğu Cahit Sıtkı Tarancı'ya ait şu dizeler özetliyor:

"Memleket isterim

Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun;

Kuşların çiçeklerin diyarı olsun.

Memleket isterim

Ne başta dert, ne gönülde hasret olsun;

Kardeş kavgasına bir nihayet olsun.

Memleket isterim

Ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun;

Kış günü herkesin evi barkı olsun.

Memleket isterim

Yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun;

Olursa bir şikâyet ölümden olsun."

----Spoiler----

Sanırım filmin en dramatik sahnesi Ramo ' nun (Mahzun Kırmızıgül) ,çocuklarının altını pisleten en küçük kardeşlerini temizlemek için çamaşır makinesine atarak ölümüne sebep olduklarını öğrendiği sahneydi.

---Spoiler-----