24 Eylül akşamı, bedava biletimizin olması sebebiyle Serdar Ortaç konserine gittik Harbiye Açık Hava Tiyatrosu'nda. ( Gerçi burada tiyatro oynanıyor mu , bu kadar büyük bir alanı bir defada dolduracak tiyatro seyircisi var mı bizde bilmiyorum ama. ) Normalde Serdar Ortaç dinlediğim bir insan değildir, ama konserde eğlendireceğini düşündüğüm için gittim ve beklediğim gibi de oldu. Hareketli müzikler, ışık oyunları, ara sıra atılan havai fişekler, konfetiler ve tabi ki Serdar'ın olmazsa olmazı seksi dansçı kızlar.
Popüler şarkıları dışında şarkıların sözlerini bilmesem de bayağı eğlendim, hatta hareketli şarkılarda oynadım ( gerçi bu beni tanıyanlar için pek sürpriz olmamıştır :)) Ama Serdar hakikaten eğlendirmeyi biliyor , bir anda sahneye davulcu çıkıyor, doğu ezgileriyle halay çekiyorlar, sonra bir başka şarkıda göbek attırıyor, sonra bir bakıyorsunuz Romen kıyafetleriyle kızlar çıkmış dans ediyor.
Benim dinlediğime en sevindiğim şarkı ise Nar Çiçeği oldu, zamanında çok daha kaliteli şarkılar yapıyormuş diye düşündüm, özellikle Poşet şarkısını 3. kez dinledikten sonra ( ! ) . Bir de Yaz Yağmuru'nu çalsalardı daha çok sevinecektim ama napalım.
Bu arada başlıktaki Sertaç'ın hikayesine gelince; gün içerisinde bir şekilde kafam karıştı ve Sertaç diye bahsettim kendisinden, adını ve soyadını birleştirerek kendimce.Fakat işin enteresan yanı bunu kimse farketmedi , kendi yanlışımı yine kendim anladım.Ben de bundan sonra kendisinden Sertaç diye bahsetmeye karar verdim , benim gibi üşengeç bir insan için birebir değil mi :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder