20 Şubat 2009 Cuma

Bir Garip Halet-i Ruhiye

Bir seyi cok istemek,ama bir yandan da ondan tiksinmek..Son gunlerde cok sık hissediyorum bunu.Bir sey yapmak,yemek,izlemek;bir anda aklıma dusuyor,sonra dusunuyorum hic birsey ifade etmiyor bana o seyi yapmak,midem bulanıyor,zaten basım da bin ton nasıl kaldıracagım kendimi buradan diyorum vazgeciyorum.
Ama bu usengec insan iki dakika sonra kalkıp bulasık yıkamaya falan baslıyor,bir yandan kendimi durduramıyorum,cunku icimde acayip bir istek var bir duzen kurmaya,bu karmasayı ortadan kaldırmaya ama gereken şevk ani bir sekilde gelip beni huzursuz edip,yine geldigi gibi gidiyor.Bu gelgitlerden cok yorulmaya basladım,resmen fizyolojim ve psikolojim catısma halinde.Hastayım deyip yatıyorum,zar zor bir saat uyuyup uyanıyorum,
bir adacayı icip yarattıgı doping etkisiyle alısveris yapmaya kosuyorum.Tabanlarım patlamıs bir durumda eve geliyorum,sonra yine bir hastalık hali..
Dusunuyorum da ben bu ev sınırlarında kendimi hasta hissetmeye baslıyorum galiba.Dısarıdayken turp gibiyim masallah.Sanki bir kafese tıkılmısım gibi,ufacık bir oda,artık bana sıkıcı gelen,icimi daraltan bir suru esya..
Sıkılıyorum kendime bir cay yapayım diyorum,ama mutfaga girmek icin engel atlama konusunda kendimi gelistirmis olmam gerek zira sandalyeler orada burada koca daglar gibi duruyor onumde.Girmeyi basardıktan sonra da priz konusuna bir cozum bulmalı,cunku o kadar iyi bir elektrik tesisatı var ki evde prizler tek tek yanıyor..Evdeki bu müşküllerin yanında bir de surekli gidip gelen basagrıları,bir kac gundur beni yalnız bırakmamaya and icmis mide bulantıları ve kroniklesmis boyun agrım da eklenince,kendimi ufaktan bir cehennem icinde buluyorum.Bunu soyler soylemez de kendimi cok kotu hissediyorum,cunku sukursuzluk yaptıgımın farkındayım.Bircok ogrencinin ulasamadıgı bir konfor icinde yasıyorum,yedigim onumde yemedigim arkamda,giymedigim milyon tane kıyafetimden dolabım dolup
tasmakta..
Medcezir halim bu yazıdan bile anlasılıyor,nasıl kurtulurum bu cekimden bilmiyorum..
Umuyorum ki bir an once kendime gelmeyi basarırım..

Hiç yorum yok: